Van stukadoor naar accountant.
Het wondere verhaal van Johan Bond ‘Boetie’

Vroeger dartelde Johan Bond ‘Boetie’ als vleugel aanvaller van de RKAV Volendam zaterdag-1 langs de krijtlijnen. Doordeweeks was hij werkzaam als stukadoor. De snelheidsduivel van weleer volgde zijn hart en verruilde de troffel voor een rekenmachine. Tegenwoordig is hij bij Contaxus Belastingadviseurs & Accountants medeverantwoordelijk voor de financiële administratie van multinationals.

Zittend in de grote bespreekruimte van Contaxus aan de Julianaweg 192 in Volendam, blikt Johan (41) terug op zijn bijzondere carrièreverloop. ,,Op de basisschool ging het leren mij makkelijk af. Ik kreeg het HAVO/VWO advies mee. Toch koos ik voor de LTS. Het klinkt nu een beetje stom, maar mijn keuze kwam eigenlijk voort uit nieuwsgierigheid. Ik wist op dat moment totaal niet wat ik moest doen en was benieuwd naar hoe het zou zijn om met mijn handen te werken. Ik kwam in de metselklas en daar kwam ik in aanraking met stucwerk. Dat leek mij wel wat…’’

,,Ik verstuurde wel duizend sollicitatiebrieven’’

,,Direct uit de schoolbanken ging ik werken bij De Boer Brit Stukadoors. Daar ben ik uiteindelijk zeventien jaar blijven plakken. De laatste paar jaar hoorde ik steeds dat stemmetje in mijn hoofd zeggen: ‘ooit moet je nog een keer een andere kant op.’ Maar op dat moment was ik volop bezig met voetballen. Ook kocht ik een huis en stichtte ik een gezin. Het juiste moment om iets anders te gaan doen was er steeds niet. Toch hakte ik de knoop door, want anders zou het er nooit meer van komen. Op mijn laatste klus liet ik al mijn spullen achter. Iemand anders mocht het afmaken, want voor mij was het helemaal klaar… Ik begon echt helemaal onderaan, met de Basiscursus Boekhouden. Ook startte toen mijn lange zoektocht naar een baan waar ik kon leren en werken. Ik verstuurde meer dan duizend sollicitatiebrieven en voerde vele sollicitatiegesprekken… Elke keer werd ik afgewezen. Ze vonden mij te oud of twijfelden of ik het wel zou oppikken. De moed zakte mij in de schoenen, maar opgeven was geen optie. Ik werd uiteindelijk aangenomen op een middelgroot accountantskantoor in Amsterdam. Kort daarvoor was ik trouwens ook nog bij Contaxus op gesprek geweest. Ook daar werd ik afgewezen…’’

,,Op mijn laatste klus liet ik al mijn spullen achter’’

,,Uiteindelijk heb ik van 2010 tot 2020 gestudeerd. Ik volgde diverse cursussen en in de avonduren haalde ik mijn HBO Bachelor bij Markus Verbeek Praehep. Toen ik vier jaar werkzaam was in Amsterdam en mezelf redelijk had opgewerkt, werd ik op vakantie gebeld. Iemand attendeerde mij op een baan bij Contaxus in Volendam. Het mooie was natuurlijk dat ik daar ooit was afgewezen. Ik solliciteerde en deze keer werd ik wél direct aangenomen. Ik was enorm blij met de kans om terug te keren naar mijn geboortedorp. Toch zou ik iedereen aanraden om eerst in Amsterdam te gaan werken. Het is een waardevolle ervaring en je leert toch net iets meer van de wereld kennen. Als ik dat niet gedaan had, zou die gedachte misschien ook door mijn hoofd blijven spoken. Ik ben nu juist weer heel blij ik op het dorp werk. Iedere ochtend ontbijt ik met mijn kinderen en fiets daarna met ze mee naar school. Dat is goud waard.’’

Mijn huidige functie is Relatiebeheerder op de Samenstelpraktijk. In het kort komt mijn werk erop neer dat ik de spil ben tussen de klant en de accountant. Ik ondersteun collega’s en controleer hun werk voordat het naar de accountant gaat. Daarnaast heb ik veel klantcontact. Ik zit hier nu perfect op mijn plek. Ik krijg alle prikkels die ik nodig heb en er is voortdurend uitdaging. Ik word door Contaxus aan alle kanten gestimuleerd en gefaciliteerd. Niet alleen op werkgebied, maar ook daarbuiten. Contaxus heeft een jong team met 26 medewerkers en is een sportief ingesteld bedrijf. We Crossfitten met collega’s en ik mocht onder werktijd bijvoorbeeld ook MMA doen. Er is veel aandacht voor de werkbalans. Ook qua voeding. Iedereen is hier lekker aan het kokkerellen in de keuken en er worden vaak gezonde maaltijden gemaakt.’’

,,Na twee uur was ik vergeten dat ik ooit in de bouw heb gezeten’’

,,Ik heb het werk als stukadoor geen seconde gemist. Na twee uur was ik zelfs vergeten dat ik ooit in de bouw heb gezeten. Toch zie ik mijn jaren in de bouw niet als weggegooide tijd. Je leert hard werken en je verantwoordelijkheid te pakken. Over hard werken gesproken: in mei rond ik mijn Register Belastingadviseur (RB) studie in een recordtijd van drie jaar af. Normaal staat daar vijf jaar voor. Daarna ga ik door om echt accountant te worden. Terugkijkend kan ik alleen maar concluderen dat ik de juiste beslissing gemaakt heb door te stoppen met stucen. Ik heb heel vaak gehoord: ‘dat gaat je toch niet lukken.’ Ik wil het geen weerstand noemen, maar er was nou ook niet echt heel veel vertrouwen… Aan de andere kant kan ik ze niet eens ongelijk geven. Het is namelijk best wel een wonderlijk verhaal. Het bewijst wel dat als iets in je hoofd blijft zitten, je dat gevoel moet volgen. Je moet doen wat je hart je ingeeft en dat nastreven.’’